Zatrudnienie w opiece nad osobami starszymi wiąże się z wieloma interakcjami międzyludzkimi. Ponieważ każdy człowiek jest inny, ma odmienny charakter i hierarchię wartości, dochodzi czasem do sytuacji spornych. Ważne, aby w tych trudnych momentach zachować pełen profesjonalizm i kontrolować swoje negatywne emocje. Podniesiony głos, roszczeniowy ton, obrażanie się czy wywieranie presji na agencję/firmę lub niemiecką rodzinę na pewno nie pomogą. Wręcz przeciwnie – mogą mocno zaszkodzić i odbić się chociażby w negatywnych referencjach. W skrajnych przypadkach może się to zakończyć rezygnacją z usług danej opiekunki/danego opiekuna i rozwiązaniem współpracy z agencją.
Co zatem robić, jeśli dojdzie do nieprzyjemnego zajścia? Przede wszystkim zachować spokój i wyjaśniać wszystko na miejscu z podopiecznym i jego najbliższą rodziną. Opiekunowie często dzwonią z każdym drobiazgiem do agencji zamiast próbować najpierw polubownie załatwić sprawę na miejscu. W sprawach niejasnych i niezrozumiałych należy pytać i prosić o wyjaśnienie. Trzeba umieć połączyć empatię z dystansem. Osoby starsze, a przy tym często chore, cierpiące i samotne, mają wahania nastrojów, potrafią być kapryśne, opryskliwe, a nawet agresywne (np. w przypadkach demencji starczej). Należy się z tym liczyć i nie brać cierpkich słów osobiście do siebie. Cierpliwością, uśmiechem, ciepłem i pozytywnym nastawieniem można zdziałać cuda. Podopieczny czuje się wtedy bezpiecznie i komfortowo, jest spokojniejszy i łatwiej się z nim współpracuje.
Powyższe wskazania nie oznaczają jednak, że opiekun(-ka) musi godzić się na wszystko i nie ma prawa do własnego zdania. W każdej sytuacji warto przedstawić swój punkt widzenia, lecz należy robić to w odpowiedni sposób i z szacunkiem dla drugiej strony, dla czasu pracy rodziny podopiecznego, jak i wobec agencji/firmy.
