Jako opiekunowie osób starszych musimy być przygotowani na różne awaryjne sytuacje w otoczeniu naszej pracy. Choć depresja dotyczy niemal wszystkich grup wiekowych, depresja senioralna jest często postrzegana jako temat tabu. Zgodnie z najnowszymi badaniami na depresję choruje najwięcej osób w grupie wiekowej między 60 - 69 i 70 -79 rokiem życia. Na wystąpienie stanu depresyjnego u seniora składa się wiele czynników między innymi śmierć małżonka czy też bardzo istotny w tym temacie brak przestrzeni społecznej do opowiedzenia o sprawach trudnych z jego perspektywy. Należy pamiętać, że depresja senioralna ma przede wszystkim charakter symptomatyczny i wiąże się z fizycznymi dolegliwościami takimi jak brak apetytu, utrata masy ciała itd.
Należy też zdawać sobie sprawę, że samobójstw popełnianych przez osoby starsze jest obecnie 3 razy więcej niż tych które popełniają osoby młode.
Chcielibyśmy zaprezentować Państwu strategię działania w przypadku zaobserwowania pierwszych niepokojących zmknięcia się w sobie, stanów lękowych, powinniśmy pozwolić podopiecznemu szczerze i otwarcie pozwolić mu wypowiedzieć się o jego problemach szczegółowo nie zapominając o tym, by go wysłuchać. Pamiętajmy, że gdy nasz podopieczny nie wyraźnie nie jest skory do rozmów nie powinniśmy na niego naciskać.
Podczas całego naszego pobytu, powinniśmy zatem jak najczęściej:
- aktywizować seniora (wspólne wyjścia, spacery, zajęcia domowe)
- pokazywać mu, że cały czas jesteśmy do jego dyspozycji
- wypracować stały plan dnia
- być uśmiechnięci i energicznie podchodzić do powierzonych zadań
Jeśli jednak w zachowaniu seniora nastąpi drastyczna zmiana zachowania czy gwałtowne spadki nastroju, powinniśmy zasięgnąć porady lekarskiej. W większości przypadków leczenie farmakologiczne w zupełności wystarcza, jednak niczego nie należy robić na własną rękę.
*poniższy wpis ma charakter tylko i wyłącznie poglądowy i informacyjny. W razie niepokojących nas symptomów należy zgłosić się do lekarza specjalisty.
Na podstawie:
